4.1.1 บุรุษสรรพนาม Personal pronoun

บุรุษสรรพนาม

Personal pronoun

บุรุษสรรพนาม (Personal pronoun) ใช้แทนคน สัตว์ สิ่งของในการพูดสนทนา เพื่อหลีกเลี่ยงการกล่าวถึงคำนามซ้ำๆ ประกอบด้วยคำว่า I, You, We, They, He, She, It สามารถแบ่งออกได้เป็น 3 บุรุษ คือ

1.       บุคคลที่ 1 (First person) ใช้แทนตัวคนพูดเอง ได้แก่

คำสรรพนาม	คำอ่าน	ความหมาย
I	ไอ	ฉัน, ผม, ข้าพเจ้า
We	วี	เรา, พวกเรา

2.       บุคคลที่ 2 (Second person) ใช้แทนคนฟัง หรือ คนที่เรากำลังพูดด้วย ได้แก่

คำสรรพนาม	คำอ่าน	ความหมาย
You	ยู	คุณ, ท่าน, พวกคุณ, พวกท่าน

3.       บุคคลที่ 3 (Third person) ใช้แทนคนอื่น หรือสิ่งอื่น ที่เราพูดถึง ได้แก่

คำสรรพนาม	คำอ่าน	ความหมาย
He	ฮี	เขา
She	ชี	เธอ
It	อิท	มัน
They	เธ	พวกเขา, พวกเธอ, พวกมัน

 
เนื่องจากคำสรรพนามจะเปลี่ยนรูปไปตามหน้าที่ในประโยค บุรุษสรรพนามจึงแบ่งได้อีก 5 รูปแบบ ดังนี้

 
 

คำสรรพนามที่ทำหน้าที่เป็นประธาน (Subject) ของประโยค จะต้องอยู่หน้า กริยา (Verbs) เท่านั้น ได้แก่ I, You, We, They, He, She, It ยกตัวอย่างเช่น

ตัวอย่างคำสรรพนาม	คำแปล
I give you	ฉันให้คุณ
She give me	เธอให้ฉัน

 

คำสรรพนามที่ทำหน้าที่เป็นกรรม (Object) ของประโยค จะอยู่หลังคำกริยา หรือคำบุพบท ได้แก่ me, us, you, him, her, it, them

ตัวอย่างคำสรรพนาม	คำแปล
Mom hits me	แม่ตีฉัน
Teacher told him	คุณครูบอกเขา

คำสรรพนามที่วางหน้าอยู่หน้าคำคุณศัพท์ เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของต้องวางอยู่หน้าคำนาม ได้แก่ my, our, your, his, her, its, their

ตัวอย่างคำสรรพนาม	คำแปล
This is her book	นี่หนังสือของเธอ
This is my money	นี่เงินของฉัน